Uitlevering aan Turkije 2025 – Juridische beoordeling en verdediging in Hamburg

Ons strafrechtkantoor in Hamburg adviseert en vertegenwoordigt slachtoffers in het hele land bij uitleveringsprocedures met betrekking tot Turkije.

De basis voor uitleveringen tussen Duitsland en de Republiek Turkije is het Europees Uitleveringsverdrag van 1957, waartoe ook Turkije is toegetreden. Voor beide landen is de uitlevering van eigen burgers uitgesloten.

Indien uitlevering aan Turkije in een individueel geval juridisch toelaatbaar lijkt, kan een Duitse rechtbank voorlopige hechtenis bevelen in afwachting van uitlevering.

Gezien de recente politieke ontwikkelingen in Turkije zijn de Duitse regionale rechtbanken steeds terughoudender met het bevelen van voorlopige uitleveringsdetentie.

Uitleveringsovereenkomst Türkiye

Uitlevering aan de Republiek Turkije ten behoeve van strafvervolging of executie van een straf is in beginsel toegestaan. Gezien de huidige situatie in Turkije lijkt het echter in veel gevallen juridisch problematisch of ontoelaatbaar. Er bestaat momenteel geen uniforme lijn in de Duitse jurisprudentie over deze kwestie.

Uitlevering aan de Republiek Turkije voor strafvervolging of ter uitvoering van een straf is in principe wettelijk mogelijk. Gezien de huidige politieke en mensenrechtensituatie in Turkije wordt een dergelijke maatregel echter in veel gevallen als ontoelaatbaar beschouwd. De Duitse jurisprudentie is tot op heden inconsistent. Een actueel voorbeeld is een uitspraak van het Federale Constitutionele Hof van 8 januari 2024 (zaaknr. 2 BvR 1368/23), die ik heb verkregen, waarin de rechtbank de uitlevering aan Turkije verbood.

In andere gevallen werd de uitlevering aan de Republiek Turkije eveneens met succes stopgezet door beslissingen van het Federale Constitutionele Hof. In de zaken met dossiernummers 2 BvR 1838/22 en 2 BvR 1694/23 maakte de rechtbank duidelijk dat uitlevering niet-ontvankelijk was. Het centrale argument in elk geval was het gebrek aan garanties voor minimale procedurele rechten in Turkije. De grondwettelijke klachten verwezen naar deskundige meningen van een Turkse universitair docent en naar rapporten van Turkstalige advocaten in Duitsland.

In talloze gevallen hebben Duitse hogere regionale rechtbanken geweigerd Turkse staatsburgers aan Turkije uit te leveren, zelfs in gevallen van ernstige, niet-politiek gemotiveerde aanklachten. Doorslaggevende factoren waren vaak de gebrekkige detentieomstandigheden en het ontbreken van garanties voor minimale procedurele rechten in Turkije. Er is echter nog steeds geen sprake van een uniforme lijn in de jurisprudentie. In veel gevallen is een grondwettelijk bezwaar het laatste effectieve middel om uitlevering in laatste instantie te voorkomen.

Ons strafrechtkantoor in Hamburg biedt juridische bijstand in zaken met een dreigende uitlevering aan Turkije – met diepgaande expertise op het gebied van uitleveringsrecht en ervaring met procedures bij het Federale Constitutionele Hof.