Corruptie en schending van het vertrouwen

De term corruptie verwijst naar het misbruik van een vertrouwenspositie of beslissingsbevoegdheid voor persoonlijk gewin of om een ongerechtvaardigd voordeel te verkrijgen. Corruptiedelicten kunnen in alle geledingen van de samenleving voorkomen – in het privéleven, maar ook in de publieke, economische, juridische of politieke verantwoordelijkheid, bijvoorbeeld in bedrijven, overheidsinstanties en andere instellingen. Corruptie kan dus zowel op kleine als grote schaal plaatsvinden. In de meeste gevallen betreft het materiële voordeel geld, maar kortingen, leningen, bonussen of immateriële voordelen zoals onderscheidingen, carrièremogelijkheden of seksuele gunsten zijn ook denkbaar. Corruptie heeft meestal verwoestende gevolgen op sociaal, economisch of politiek vlak. Alleen al in Duitsland veroorzaakt corruptie jaarlijks miljoenen euro's aan schade. Tegelijkertijd zijn er ook maatschappelijk aanvaardbare voordelen tussen zakenpartners die niet problematisch zijn, zoals uitnodigingen of geschenken. De beoordeling hiervan hangt fundamenteel af van de objectieve invloedsmogelijkheid en met name van de omstandigheden van het individuele geval.  

Corruptiedelicten vereisen ten minste twee actoren: de omkoper en de omgekochte. In sommige situaties kan er ook een cliënt bij betrokken zijn. Er wordt een fundamenteel onderscheid gemaakt tussen situationele en structurele corruptie. Situationele corruptiedaden zijn handelingen die een spontane en onmiddellijke reactie zijn op een ontstane situatie en niet gebaseerd zijn op planning. Structurele corruptie daarentegen is een geplande handeling die bewust wordt uitgevoerd en vaak al langere tijd bestaat. 

Criminele corruptiedelicten

Het Wetboek van Strafrecht regelt verschillende misdrijven die onder de informele term corruptie vallen.

Corruptie bij zakelijke transacties

De artikelen 298-300 van het Duitse Wetboek van Strafrecht maken deel uit van het handelsstrafrecht en dienen ter bescherming van de nationale en internationale concurrentie. § 298 StGB reguleert concurrentiebeperkende afspraken bij aanbestedingenEen overeenkomst die in deze zin onrechtmatig is, kan worden bestraft met een gevangenisstraf van maximaal vijf jaar of met een geldboete. 

• 299 StGB vertegenwoordigt de centrale regulering voor de Omkoping en corruptie bij commerciële transacties Volgens artikel 301, lid 1, van het Duitse Wetboek van Strafrecht (StGB) wordt dit alleen op verzoek vervolgd, tenzij er een bijzonder openbaar belang bij de vervolging bestaat. Volgens artikel 299, lid 1, nr. 1, van het Duitse Wetboek van Strafrecht (StGB) is eenieder die in het kader van de bedrijfsuitoefening als werknemer of agent van een bedrijf een voordeel voor zichzelf of een derde eist, aanvaardt of accepteert in ruil voor het oneerlijk bevoordelen van een andere partij in binnenlandse of buitenlandse concurrentie bij de aankoop van goederen of diensten. Volgens artikel 299, lid 1, nr. 2 van het Duitse Wetboek van Strafrecht (StGB) wordt iedereen die zonder toestemming van de onderneming een voordeel voor zichzelf of een derde eist, aanvaardt of accepteert in ruil voor het verrichten of nalaten van een handeling bij de aankoop van goederen of diensten, en daarmee zijn verplichtingen jegens de onderneming schendt, op dezelfde wijze gestraft. 

Voor deze realisaties van de feiten is een Gevangenisstraf van maximaal 3 jaar of een boete voorzien. Alleen zij die, als agenten of werknemers, gebonden zijn aan instructies van de ondernemer door middel van een arbeidsverhouding en daardoor beslissingen met betrekking tot zakelijke transacties kunnen beïnvloeden, kunnen als daders worden beschouwd. Wat betreft de voorwaarde van zakelijke transacties, is het enige dat vereist is het bevorderen van een zakelijk doel bij de aankoop van goederen of diensten. De handeling veronderstelt ten minste een beoogde onrechtmatige overeenkomst in de vorm van een voordeel. Een volledige toekenning van een voordeel is hier zelfs niet nodig - veeleer is de loutere vraag naar een voordeel voldoende om de overtreding te vormen. Op dit punt wordt een onderscheid gemaakt tussen de concurrentievariant (nr. 1), die voorkeursbehandeling vereist bij de aankoop van goederen, en een plichtsverzuim bij de aankoop van goederen (nr. 2). 

Omkoping, gereguleerd in spiegelbeeld in artikel 299, lid 2 van het Duitse Wetboek van Strafrecht, stelt het verlenen, beloven of aanbieden van een dergelijk voordeel onder artikel 299, lid 1, nr. 1 en nr. 2 van het Duitse Wetboek van Strafrecht onder dezelfde straf. In tegenstelling tot corruptie kan dit delict door iedereen worden gepleegd. 

• 300 StGB is de overeenkomstige Kwalificatie voor bijzonder ernstige gevallenDit is meestal het geval wanneer het voordeel groot is. In dat geval loopt de straf op tot een gevangenisstraf van drie maanden tot vijf jaar.

Ook de artikelen 299a en 299b van het Duitse Wetboek van Strafrecht (StGB) betreffen bijzondere gevallen van omkoping en corruptie in de gezondheidszorg. 

Corruptie onder overheidsfunctionarissen

De strafbare feiten die verband houden met Corruptie onder overheidsfunctionarissen zijn in de §§ 331-335a van het Wetboek van Strafrecht Ze zijn bedoeld om het publieke vertrouwen in de publieke dienstverlening te waarborgen, met name de integriteit en integriteit ervan. Deze worden onderverdeeld in het aannemen van steekpenningen, het aannemen van steekpenningen, het verstrekken van steekpenningen en omkoping. 

De Aanvaarding van voordelen of -toekenning verwijst naar een rechtmatige officiële handeling of omissie. Daarentegen is de Omkoping en corruptie een schending van de officiële plichten.

De onderverdeling van de misdrijven dient tevens om de kring van daders te beperken. Terwijl het aannemen en aannemen van steekpenningen alleen kan worden gepleegd door ambtenaren of ambtsdragers (artikelen 11 (1) nr. 2 en 4 van het Wetboek van Strafrecht) aan de ontvangende kant, kan het verstrekken en geven van steekpenningen door iedereen aan de gevende kant worden gepleegd. 

De boete voor het aanvaarden van een voordeel volgens § 331 StGB, of voor het verlenen van een voordeel volgens § 333 StGB bedraagt Gevangenisstraf van maximaal 3 jaar of een boete. 

Omkoping volgens § 332 StGB is bedreigd met gevangenisstraf van 6 maanden tot 5 jaar, de omkoping volgens § 335 StGB tussen 3 maanden en 5 jaarVolgens § 335 StGB kan dit bijzonder ernstige gevallen tot een gevangenisstraf van één tot tien jaar. Dit wordt doorgaans aangenomen als het voordeel meer dan € 50.000 bedraagt, als de activiteit commercieel van aard is, of als de activiteit wordt uitgevoerd in het kader van een bende. Omkoping of corruptie gepleegd door een rechter of arbiter brengt ook het risico van een hogere straf met zich mee. 

Een ander mogelijk gevolg is ontslag uit de dienst.

ontrouw

Een andere belangrijke bepaling in het witteboordenstrafrecht is schending van het vertrouwen. Dit strafbare feit is geregeld in artikel 266 van het Duitse Wetboek van Strafrecht. 

Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee casussen. Ten eerste beschermt de bepaling gevallen van misbruik op grond van artikel 266, lid 1, alternatief 1, van het Duitse Wetboek van Strafrecht. Dit zijn gevallen waarin de dader misbruik maakt van de hem toevertrouwde bevoegdheid om over andermans vermogen te beschikken, bijvoorbeeld door de grenzen van die bevoegdheid te overschrijden. 

Aan de andere kant is er de trust-schendingvariant van artikel 266, lid 1, alternatief 2 van het Duitse Wetboek van Strafrecht (StGB), die gekoppeld is aan de schending van een plicht om vermogensbestanddelen specifiek te beheren ten behoeve van anderen. Hiervoor is geen specifieke bevoegdheid tot beschikking vereist. Het gaat om daadwerkelijke invloedsbevoegdheid die moet voortvloeien uit een primaire verplichting. Denkbaar zijn bijvoorbeeld executieprocedures, bijvoorbeeld door een deurwaarder, of tussen handelsagenten of gevolmachtigden en hun lasthebbers. 

De straf voor schending van het vertrouwen is een gevangenisstraf van maximaal 5 jaar of

tot een boete. Vooral bij first-offenders wordt vaak een vonnis zonder proces uitgesproken door middel van een strafbeschikking. Bijzonder ernstige gevallen van vertrouwensbreuk worden gestraft met een gevangenisstraf van drie maanden tot tien jaar, volgens artikel 266, lid 2 van het Wetboek van Strafrecht juncto artikel 263, lid 3 van het Wetboek van Strafrecht. 

Het inhouden en verduisteren van loon, maar ook het misbruik van cheques en creditcards, zijn specifiek geregeld in de artikelen 266a en 266b van het Duitse Wetboek van Strafrecht.